Με την 2105/2018 απόφαση του το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι  η Δ.Ε.Δ.(Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών) τυγχάνει αναρμόδια να αποφανθεί, μέσω ενδικοφανούς προσφυγής,  επί της διαφοράς που απορρέει από την άρνηση του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ να κάνει δεκτή αίτηση φορολογούμενου για μεταφορά της φορολογικής κατοικίας του. Παρά το γεγονός ότι μέχρι σήμερα αυτή ήταν η εφαρμοζόμενη διαδικασία ,με την υπόδειξη μάλιστα των ίδιων των Δ.Ο.Υ , το ΣτΕ  που επελήφθη της υπόθεσης μέσω παραπομπής από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης όπου είχε αχθεί προς συζήτηση σχετική  προσφυγή φορολογουμένου,   έκρινε ότι  η  συγκεκριμένη διαφορά είναι  διαφορά ακυρωτική  και όχι  διαφορά που  υπόκειται σε προσφυγή ενώπιον των τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων. Πολύ σύντομα μετά την έκδοση της παραπάνω απόφασης εκδόθηκε η ΠΟΛ 1234/14.12.2018προκειμένου να αποσαφηνιστεί το σημαντικό αυτό θέμα που αφορά σημαντική μερίδα φορολογουμένων .Σημαντική είναι η σύσταση προς τις Δ.Ο.Υ να αποφαίνονται ρητά στις σχετικές αιτήσεις μεταβολής φορολογικής κατοικίας (και όχι να τεκμαίρεται η άρνηση τους με την παρέλευση άπρακτης της σχετικής προθεσμίας προς απάντηση) και να ενημερώνονται  οι φορολογούμενοι ότι η απάντηση της Δ.Ο.Υ προσβάλλεται μόνο με αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του ΣτΕ ,ώστε να γνωρίζουν έγκαιρα αν θα προσφύγουν ή όχι.

Για να δείτε το σχετικό αρχείο πατήστε εδώ